Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Nos commodius agimus. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Sit enim idem caecus, debilis. Duo Reges: constructio interrete. Quae duo sunt, unum facit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
Pauca mutat vel plura sane; Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Immo videri fortasse. Qualem igitur hominem natura inchoavit? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Ut bacillum aliud est inflexum et incurvatum de industria, aliud ita natum, sic ferarum natura non est illa quidem depravata mala disciplina, sed natura sua.
Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem, Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat, addisceret? Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et ab aliis et a te ipso saepe, ut tibi deesse non possit oratio.